از بررسی و پژوهش ایرانیان باستان در امر جغرافیا اطلاع زیادی در دست نیست. قدیمی‌ترین سندی که در این باره موجود است قسمتهای بازمانده ٔ اوستاست که در پاره‌ای از بخشهای آن اشاره‌هایی به وضع یا نام برخی سرزمین‌ها، دریاها، کوه‌ها و رودها رفته و در فرگرد یکم وندیداد از شانزده کشور آفریده ٔاهورامزدا سخن بمیان آمده‌است. اما چون قسمتهای علمی اوستا از میان رفته‌است در این باره بیش از این اطلاعی به دست نمی‌آید. پس از آن در سنگ‌نبشتهٔ بیستون به نام کشورهائی که داریوش می‌گوید بر آنها فرمانروایی داشته‌ام برمی‌خوریم. از همین قبیل اطلاعات مختصر و جزئی در برخی از نوشته‌های یونانیان نیز مشاهده می‌شود. از روزگار ساسانیان نیز علاوه بر آنچه جسته گریخته در ضمن بعضی از کتاب‌های آن دوران آمده و به دست ما رسیده، کتاب مستقل شهرستان‌های ایرانشهر که در آن نام و شرح مختصر شهرهای ایران و برخی از روایات افسانه‌ای در باره ٔآنها آمده، در دست است.

 جغرافیای اوستا:

یشت چهاردهم مِهریشت

(جغرافیای ایران باستان در سنگ‌نبشته‌های هخامنشی)

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: